28 november 2010: Het jaar uitzingen

Het dak ging eraf van ons stamcafé ‘d Oude Oost’ in Grou op zondagmiddag 28 november j.l.!

Zo’n 27 Simply Red leden verzamelden zich daar vanaf twee uur voor koffie/thee en bijkletsen (voor de oma’s onder ons: bij-beppen).

Tussendoor gaf onze Queen Antonia op deze laatste ontmoeting in 2010 een korte terugblik op de vele geslaagde activiteiten van het afgelopen jaar en sprak onder het optimistische RedHat-motto: ‘rendementen-uit-het-verleden-zijn-zeker-een-garantie-voor-de-toekomst’, het vertrouwen uit voor een even succesvol warm rood 2011. En daarna gingen we lós! Onder muzikale (bege)leiding van Karel Visser (stem en gitaar) en Lutske Woudstra (accordeon) zongen wij ons het zweet op de kop alsof wij dat al jaren met elkaar deden. Van ‘het kleine café aan de haven’, via ‘blody mary’ naar ‘mijn wiegie was een stijfselkissie’; het kwam er allemaal even enthousiast én stemvast uit. Natuurlijk werden de getergde kelen gesmeerd met water, bier, wijn, fris en hapjes; dat alles geserveerd door een jonge gastheer die zich, ondanks de pijnlijke controverse tussen zijn en onze leeftijd/stijl/optreden, buitengewoon vriendelijk met ons door de middag heen sloeg.

Lieve dames, na deze heerlijke middag maken we ons óp voor een nieuw, gezond en heerlijk paars/rood 2011!

Petra

 

 

  

10 oktober 2010: Snijden, hakken, braden, frituren, garneren en......eten!

Op de prachtige nazomerdag van 10 oktober j.l. verzamelden wij ons met 20 Simply Red leden in ‘De Kookstudio’ in Oppenhuizen (idee van Marijke Kuipers en uitgewerkt door Fenna en Toos). Wij beleefden een middag die de magische datum van 10-10-10 eer aan deed.
Startend op het terras met een frisse prosecco in het middagzonnetje, werden wij toegesproken door onze Queen Antonia die ‘Toos’tte op ons tweejarig bestaan (oprichting was 7-10-2008). Daar werden wij warm welkom geheten door Hanneke, Rixt en Johanna, die ons de rest van de middag aan de drie professionele kookeilanden van De Kookstudio’ met zachte doch ferme hand door diverse culinaire labyrinten leidden.
Opgedeeld in drie groepen en voorzien van (rode!) schorten, ontfermden wij ons over de verse ingrediënten voor respectievelijk een voorgerecht (romig kokos/kerriesoepje met garnalen en komkommer), een hoofdgerecht (ossehaas met diverse verse garnituur) en een nagerecht (vijgentaartje met roomijs), die wij tot ware smakelijke hoogstandjes bereidden. Ook diverse amuses en ‘lekkers-bij-de-koffie’ werden tussen de bedrijven door gemaakt. 

Kortom er werd:

gewassen, gesneden, gehakt, gegaard, gemengd, geprakt, gebakken, gesmolten, gepureerd, gezeefd, geraspt, gedroogd, getrokken, gebrand (ja echt, een paprika), gedraaid, geroosterd, gekneed, ingekookt, gereduceerd, afgeschuimd, gestoofd, gelardeerd, gegarneerd, uitgestoken, gebonden, geroerd, ingevet, geklaard, gesudderd, getrancheerd, geroosterd, gepaneerd, gefrituurd, gefruit, afgeblust (vrij naar ‘eten, drinken en slapen’) én natuurlijk.......... gegeten! En gedronken natuurlijk, waarbij witte wijn en water ook deze middag weer de favoriete consumpties waren. Dankbaar waren de Grousters dan ook dat een drietal mannen (Feico, Frans en André) zich geheel belangeloos en liefdevol als taxichauffeurs (voorzien van rode kleppet) hadden opgeworpen.
Onze wangen waren na het koken en de maaltijd zo rood als onze hoeden én de kersenbonbons die wij als verjaarstractatie t.g.v. ons tweejarig bestaan meekregen (Fenna: goed bedacht en uitgevoerd).
Het was weer een bijzonder prettige, gezellige middag en erg lekker!

Bekijk de foto’s en geniet nog even na van de sfeer en de goede kwaliteit van de producten en gerechten. 

Met warme groet,

Petra de Rijke

 

   

29 augustus 2010 Redhatters op zoek naar het Elfde gebod in Aldtsjerk.

 

Op zondag 29 augustus, een donkere regenachtige dag, zag men een stoet van rode hoedjes op weg door het Friese land. Wat een mooi landschap, wat zagen de weilanden en de koeien er mooi uit in de regen. Het was echt genieten deze tocht.

 In Aldtsjerk was er een warm onthaal aan de Van Sminiaweg bij Elise. Koffie, thee en heerlijke taarten gebakken door Yvonne, Greet en Gelske nam heerlijke bonbons mee. Elise stelde voor dat iedereen voor z’n buurvrouw zou zorgen, dan kon een ieder genieten. En dat genieten was te zien en te horen. Maar, we waren niet gekomen om alleen maar te drinken en te praten, nee, we hadden een opdracht. `Simply Red` moest op zoek naar het elfde gebod en dat kon nog wel moeilijk worden. Dus jassen aan paraplu’s op en op pad. Onder leiding van onze gids Elise gingen we op zoek. Eerst naar het Dorpshuis. Hier een prachtige diapresentatie over de omgeving van de Trynwâlden,ingesproken door Hans Wiegel. Je zag de hoedjes genieten van de mooie beelden . Ook naar de opsomming van de 10 geboden . Gij zult niet enz. enz. werd aandachtig geluisterd.  Hadden we de aanwijzing voor het elfde gebod misschien gemist? Door naar de kerk. Van oorsprong katholiek maar nu protestants. De buitenkant met “littekens`van de tijd. Verschillende soorten stenen. Ooit grote ramen,een teken van rijkdom, dan weer kleine ramen, dit betekende minder belasting betalen. In de kerk nog de opstelling van vroeger. De stoelen voor de rijken en de harde banken voor de vrouwen. In de gangpaden de `rijke stinkerds` en niet te vergeten het mooie orgel. Hier misschien een aanwijzing voor het elfde gebod?  Er was nog steeds onzekerheid of we het zouden vinden, maar och we hadden toch een mooie middag en iedereen genoot. Als laatste naar café de Moarkswâl. Een drankje en een hapje, wisselen van plaats om met ieder nader kennis te maken en het oefenen van de namen. Het was echt genieten en de meeste rode hoedjes maakten zich niet meer druk over het elfde gebod. Totdat Elise het woord nam en vroeg of wij het elfde gebod hadden gevonden. Daar was niet iedereen zeker van en Elise liet ons niet langer in spanning.

 Het elfde gebod is Gij zult GENIETEN en dat doen jullie al de hele middag.  We hadden het elfde gebod dus de hele middag bij ons gehad.

We hadden genoten en het mocht, het was zelfs een gebod.

Elise bedankt voor deze mooie middag.

Margriet

 

4 juli 2010   Picknick in de Weerribben

Wat treffen we het met het weer, het is een stralende dag !
Eerst verzamelen we in Grou, vervolgens verzamelen we nogmaals bij Van der Valk in Wolvega; we zijn vandaag met
14 vrouw.
In optocht rijden we naar Ossenzijl, komen toch iets later aan dan gepland, maar daar doet gelukkig niemand moeilijk over.
Door onze onvolprezen organisatoren zijn er 3 fluisterboten gehuurd, we verdelen vrouwen en voedsel, en nadat kort en krachtig wordt uitgelegd dat de elektromotor langzaam zou gaan werken op stand 1 en wat sneller op stand 2 tuffen we stilletjes de Weerribben in.
(Bootje 3 had wat moeite om de anderen bij te houden; uiteindelijk werd besloten dat het aan hun motor lag....)
Na een uurtje vinden we een zompig stukje gras, we spreiden wat kleden uit, en dan .. wordt er voor drie weeshuizen voedsel
uitgestald. Iedereen heeft zich uitgesloofd wat lekkers te maken, geweldig ! Nadat we van alles gesmuld hebben en de flessen wijn soldaat hebben gemaakt zijn we eigenlijk al te laat om binnen de afgesproken tijd weer de boten in te leveren.
Dus zoekt iedereen de kortste weg terug naar de haven, alleen boot nr. 2 heeft wat navigatie-moeilijkheden, en komt als laatste aan.
We drinken wat en stappen dan op de fiets, we maken een prachtige tocht langs het water, bezoeken nog een atelier met beeldige beeldjes, maken een groepsfoto bij een pittoresk huisje
en vinden nog een terra s voor een drankje.
Als we de fietsen weer inleveren is het duidelijk dat we opnieuw een fantastische en heel gezellige RodeHoedenmiddag hebben gehad, met dank aan de enthousiaste organisatoren !!!
Corry Jongma

29 mei 2010: De Stoepa


De ogen van Boeddha, op de koperen kubus van de Stoepa, moeten met welgevallen de nadering van ons groepje vrouwen hebben waargenomen:
Een rood/paarse deining boven het witte wuivende fluitenkruid.
Daarbij moet het gekwebbel als een mantra in zijn oren (overigens niet uitgebeeld) hebben geklonken.
Dat was onze veelbelovende entree bij de Stoepa. Een blinkend, opgepoetst gebouw met gouden versierselen en wel honderd gebedsmolens staat verscholen tussen hoge bomen. Omgeven door een tuin, waar de natuur zijn loop kan gaan en de hanen de dageraad (of iets anders) voortdurend aankondigen. We werden ontvangen door de Lama, niet dat wollige dier, maar een mollige, 83jarige monnik uit Tibet, die na de inval door China in 1953, is gevlucht en later in Nederland is terecht gekomen. De Lama vertelde zijn verhaal in het Tibetaans, bijgestaan door een vrouwelijke boeddhist, die zijn boodschap vertaalde. Het vertellen over hun manier van leven gebeurde niet bepaald enthousiast. We hebben aandachtig geluisterd, haar geeuwende en hautaine manier van spreken voor lief genomen en al te confronterende vragen uit de weg gegaan. Een gang langs de gebedsrollen en een bezoekje binnen de Stoepa, besloot dit bezoek. Nieuwsgierig als we van nature zijn, bleven we met vele vragen zitten.
Nee, om wat meer over deze vredelievende levenshouding te weten te komen, kun je beter naar internet gaan:
www.Boeddha  of een dvd huren van de film “De kleine Boeddha” van regisseur Bertolucci. In de opnamen van deze film kwam ik in 1992 toevallig terecht bij een bezoek aan de grootste Stoepa van Nepal in Bothnath. Tijdens de prachtige, zonnige wandeling terug naar Hantum, werd druk gediscussieerd om daarna dorstig neer te strijken op het terras van het plaatselijke café De Terp in Hantum. De uitbater Jelle Auke, had speciaal voor ons de deuren geopend op zondag. Het gekwebbel verstomde niet en onze Queen Antonia had de grootste moeite de punten van orde bekend te maken. Er werd weer veel gelachen, er werden lekkere hapjes geserveerd, nader kennis gemaakt met elkaar, geoefend in het onthouden van namen en gezichten. Een gezellige afsluiting van een bijzondere middag, gevolgd door een autoritje door ons mooie Friesland.

Coby  Schurink

In "Het Pauperparadijs"

Van alle kanten kwamen we aan op het parkeerterrein van het museum .
Het weer was prachtig en zo , in het zonnetje , gaf  het een vrolijke , rood paarse aanblik . Bij de entree werden we ontvangen door een meneer  , helaas zijn naam is mij ontschoten , die ons welkom heette en ons ging  rondleiden .
We begonnen bij de martelwerktuigen . Het was een paar eeuwen geleden geen pretje , als je stout was geweest en gestraft moest worden .
Maar meneer was een enthousiast verteller , zodat sommigen van ons gruwelden .
Daarna werd verteld , waarom Veenhuizen gesticht is . Wie niet mee is geweest , raad ik aan om het boek " Het Pauperparadijs " van Suzanne Jansen te lezen .
Halverwege de rondleiding stond de koffie , met daarbij heerlijk gebak , voor ons klaar .
Toen met z,n allen  de boevenbus in . Deze heeft ons over het terrein gereden langs o.a. de straf gevangenis , waar nu de zwaargestraften verblijven .
Al met al duurde het tot ongeveer half vijf . Daarna hebben we afscheid genomen van onze gids , die mij toevertrouwde nog nooit zo,n vrolijke , kleurige groep dames
te hebben rondgeleid .
 
En natuurlijk hebben we de middag afgesloten met een hapje en een drankje .
Dames van de organisatie , heel hartelijk dank , namens ons allen .
 
Maeike Porte .  

 

 

14 maart 2010, stadswandeling door Leeuwarden

Simply Red in historisch Leeuwarden,
Zondag 14 maart werd de binnenstad van Leeuwarden opgesierd door 28 Rode Hoedjes.
Fenna organiseerde deze keer een rondleiding door de historische binnenstad van Leeuwarden. De tocht begon op het Oldehoofsterkerkhof. De grote groep werd in tweeën gesplitst en de twee groepen liepen de route in tegengestelde richting. Beide gidsen hebben veel kennis van de geschiedenis van de stad met de prachtige gebouwen en de bijbehorende jaartallen.

  

 Heel veel Nassaus en verwanten hebben een deel van hun leven in Leeuwarden gewoond.

De sporen daarvan zijn nog terug te vinden in allerlei wapenschilden en gebouwen maar vooral in de stijlkamer van het Keramiek museum en in de eetzaal van het Stadhouderlijk Hof. Ondanks het tegenvallende koude weer, was deze middag een geweldig succes. Naar mijn indruk heeft iedere deelnemer genoten van de enthousiaste verhalen van de gidsen. Om het gezellig samenzijn af te maken was er na afloop een borrel in “De Pastorie”. Daar konden we weer op temperatuur komen en gezellig bijpraten.

 

Queen Antonia en Fenna, het was een superleuke middag.
Red Hat Rose

 “…..een middag om in een gouden lijstje te verpakken” (foto/tekst Eeke) 

17 januari 2010, nieuwjaarsborrel

 

 

Wie met vrienden verkeert,
bevindt zich,ook al zit hij op hete kolen,
in een bloementuin.
  
Wie met een vijand verkeert,
zit, ook al bevindt hij zich in een bloementuin,
op hete kolen.
 
(Masnavi )
 
Dag dames,
 
Wat zaten we zondag (17 januari ) lekker relaxed met een glas gloeiwijn onderuit gezakt op stoel of kruk in onze eigen red-hatters bloementuin in Grou.
Onze enige echte HKH Queen Antonia opende de nieuwjaarsbijeenkomst door een toast uit te brengen op ons aller welzijn en zij sprak de hoop uit dat 2010 maar een gezellig red-hatters jaar mag worden. Een instemmend gekakel vanonder 29 rode hoedjes was het antwoord.
 
Onze eerste bijeenkomst in 2010 was daarmee  gestart en stond in het teken van: " Ontmoeten"
Queen Antonia memoreerde dat het 1 jaar geleden was dat de eerste ontmoeting plaats vond met een paar enthousiaste ''niet zeuren'' 50+ dames en dat daarna in sneltreinvaart het aantal leden is gestegen tot 40+.
Waarvan  29 dames deze middag de nieuwjaars- ontmoeting bijwoonden waaronder  4 nieuwe red-hatters nl. Yvonne,Elize,Dieneke & Gerie.
Dames ,van harte welkom!
 
Dat wij als groep meegaan in de vaart der volkeren blijkt wel uit het opzetten van een website: www.redhatsgrou.nl Voor info en foto's een ontmoeting waard.
In de ogen van een leek is het maken van een website een knap stukje werk.Daarom namens ons allen (denk ik) ,hartelijk dank ontwerpster!!
 
Hoe woorden de fantasie van je eigen geest kunnen prikkelen bleek wel uit onze ontmoeting met Loeklouise Looman.
Zij wist door haar vertellingen, over face-lifts, e-bike ,midweek tantra training & viooltjes in Wolvega,onze kleine, gewone en bijzondere kwetsbare menselijkheid te benadrukken .Het waren verhaaltjes als kleine lachspiegeltjes om jezelf in terug te zien.
 
Het was een genoeglijke winterse middag met mooie verhalen,waar ik met plezier op terug kijk .
Ik hoop een ieder wederom te ontmoeten op onze eerst volgende bijeenkomst in februari. 
Oant sjen
Eeke Wiarda