15 januari 2012, Lachend het jaar in
10 maart 2012, Glowing Bowling in Gaasterland
Onder het motto 'hoe ouder, hoe spannender', onderwierpen zo'n vijftien SimplyRed-dames zich zondag 26 februari aan een zinderende partij 'Glowing Bowling' in hotel Gaasterland in Rijs.Onder de gloed van 'black lights' en disco-bal vervaagden grijze haren en rimpels en na de eerste consumptie leek ons gezelschap meer op een groep uitgelaten tieners dan op respectabele vijftig plussers.
De twee gelegenheidscoaches Elise en Gerie namen elk een team onder de hoede en noteerden oprecht en eerlijk elke omgeknalde kegel. Wij moesten het niet hebben van heel veel 'strikes' en 'spares', maar qua consistentie blonken sommigen van ons uit; het was buitengewoon knap zoals wij beheerst van al die tien kegels er consequent (g)één omgooiden.
Enfin, al met al werd een behoorlijke strijd gestreden, die nipt werd gewonnen door het team van Gerie. Vooral dé grote liefhebber van het bowlingspel, Marijke, toonde zich koploper.
Maar na een intelligente beschouwing, waarin gededuceerd, geredeneerd, geanalyseerd en gemiddeld werd, was de uitslag toch: gelijk spel!
Met rode konen begaven wij ons vanuit de glowing-bowling-catacomben naar een knusse plek in het restaurant, waar volgens goed gebruik de witte wijn rijkelijk vloeide, van diverse hapjes werd gesnoept en nog lang werd nagenoten.
Vriendelijke groet,
Petra
15 april 2012 Vingerhoeden door de eeuwen heen o.l.v. Janny Meijer
Deze zondagmiddag zijn maar liefst 28 Rode Hoeden in Grand Café "de Koperen Tuin" te Leeuwarden.
Samen met onze Queen voelen we ons direct thuis in deze koninklijke omgeving. We worden dan ook als royals verzorgd! Met overvloedig veel thee en onweerstaanbaar lekkere zoetigheden.
Vandaag gaat mevr. Meijer, moeder van Petra, ons alles vertellen over haar hobby: haar verzameling vingerhoedjes.
Van haar collectie (ca. 1500 stuks) heeft ze een deel meegebracht om de vele interessante, soms heel oude, soms kunstzinnige, en ook wel commerciële, stukken te laten zien.
Vanonder onze rode hoeden volgen we geboeid haar verhaal over haar (vinger)hoeden.
En worden weer royaal verwend met een veredelde versie van hartige happen, bekroond met een drankje!
Kortom, een prinsheerlijke middag !
Corry
20 mei 2012, Echte valse kunst in Vledder
Onze eerste poging dit museum te bezoeken eindigde vorig jaar op Terschelling (!).
Maar vandaag arriveren 20 paars/rood geklede dames echt op de Brink in Vledder, voor een rondleiding in Het Museum Voor Valse Kunst.
Na het verzamelen buiten in het zonnetje worden we in 2 groepen verdeeld. Erna Jansen, één van de oprichters, laat ons meteen in twee Rietveld stoelen zitten, uiterlijk nagenoeg gelijk, maar we laten ons niet bedotten : de linker stoel zit beduidend beter !
Wij, zelfvoldaan over onze kunstneus, komen nu in een vertrek met schilderijen en tekeningen.
Hier wordt het wat lastiger; na Erna’s vraag of we echt of vals kunnen herkennen, gokken we er lustig op los. Soms zelfs raak.
Geboeid luisteren we naar haar verhalen over Han van Meegeren, Geert Jan Jansen en de mensen die, vaak voor veel geld, kunst hadden gekocht die later vals bleek te zijn.
We wandelen in optocht naar Moe’s Tuin waar koffie, thee en heerlijke appel/bramenkoek op ons staan te wachten.
Verrast luisteren we naar 4 dichters die voorlezen uit eigen werk. Ze hebben zelfs ter ere van ons bezoek een gedicht gemaakt : “De Rode Hoed”.
En dan staat Frans Bultje te wachten om ons in een workshop de kunst bij te brengen een echte valse Van Gogh te maken. We kliederen opgewekt met kwasten, verf, water en keukenpapier.
Ik heb na afloop niet alle resultaten bekeken, maar die van mij was echt vals.
Met een wijntje en hapjes in de late middagzon kletsen we nog lang na over deze leuke, afwisselende en gezellige middag.
Corry
Maandag 17 september 2012 Anker & Anker bij Simply Red
De bijeenkomsten en uitjes van Simply Red zijn eigenlijk altijd bijzonder, maar maandag 17 september hadden 27 van ons een wel extra bijzondere ontmoeting met strafrechtadvocaat Wim Anker, de helft van de bekende tweeling 'Anker & Anker'. Zijn bezoek was te danken aan de vasthoudendheid van onze Queen Antonia, wier wervende mailwisseling uiteindelijk overtuigend genoeg was voor het maken van een afspraak voor een lezing.
Ruim een uur lang vertelde Wim Anker bevlogen en met zijn kenmerkende relativerende humor over de relatie met zijn tweelingbroer Hans en andere confrères, de wijze waarop zij in het leven staan en door het leven gaan, zijn werk in de verdediging van verdachten van een (ernstig) misdrijf en over de waarden en normen die de praktijk Anker & Anker daarbij hanteert.
Wat indruk maakte was de sterkte identiteit van het hele kantoor waar medewerkers 'levenslang' hebben en na hun indiensttreding pas bij het bereiken van de pensioenleeftijd vertrekken. Dit onthield Wim Anker er overigens niet van om zijn 'good looking' chauffeur Tom, ook aanwezig bij de lezing, ter plaatse tenminste drie keer te ontslaan en opnieuw weer aan te nemen!
Ook indrukwekkend waren de verhalen rond landelijk bekende en gevoelige strafzaken waar advocaten van praktijk Anker de verdediging voeren, zoals recent die van Robert M., waarbij het aantal 'hate-mails' en bedreigingen tot grote hoogte steeg.
Als één van de mooiste zaken noemde Wim Anker de uitkomst van het proefproces over de flitspalen, die destijds heel Nederland op zijn kop zette vanwege het erkennen door de Hoge Raad van een fout/correctiepercentage bij het vaststellen van snelheidsovertredingen.
Na een mooie verdieping en verduidelijking a.d.h.v. de vragen die wij hem konden stellen, vertoefden Wim (met borrels) en Tom (met cola) nog geruime tijd in ons midden, waarna wij hartelijk afscheid namen van onze zeer onderhoudende gasten.
De bijeenkomst sloot af met heerlijke geroosterde steak en frites, voorzien van de gebruikelijke glazen witte wijn.
Warme groeten,
Petra
28 oktober 2012, Mmmmóóie ppparels fffèine ppparels
Snuf en Snuitje, de twee boeven in de serie Pipo de Clown wisten het al: ‘parels zijn mooi en fijn’ en ook kostbaar.
Zondag 28 oktober verzamelden ruim twintig leden van Simply Red zich in d’Oude Oost om daar te worden ingewijd in de magie van de parel.
Mevrouw Gartje Leemhuis, in het dagelijks leven edelsmid, wist ons een aantal uren te boeien met haar kennis over de parel en demonstreerde diverse toepassingen in verschillende sieraden.
Veel informatie kwam langs: het kweek- en groeiproces, hoe ‘echt’ van ‘nep’ te onderscheiden, beroemde parels, de geschiedenis van de parel, het verschil tussen mossel- en oesterparels en de diverse soorten met hun kenmerken.
Ter plekke bleek Frances na taxatie door mevrouw Leemhuis een klein kapitaal aan zwarte parels in een plastic zakje (!) bij zich te hebben en werd ondergetekende ernstig teleurgesteld dat haar meegenomen snoer geen waarde vertegenwoordigde van € 30.000,-- wanneer het ‘echt’ zou zijn geweest.
De inleiding van het proefschrift van Elise moet na deze middag op een detail worden aangepast, nadat wij leerden dat een parel niet groeit om een zandkorrel, hetgeen door Elise in haar tekst was opgenomen en wat door velen ook altijd werd gedacht.
Natuurlijk konden er ook sieraden met parels worden aangekocht, een verleiding waar verschillende dames voor bezweken.
Nadat de koffie met beschuit met muisjes (welkom kleinzoon Eddie Frans in deze wereld) waren genuttigd, besloten wij deze zeer geslaagde middag (dank Gelske voor de organisatie) met de gebruikelijke wijn en hapjes.
Met warme groet,
Petra